کد مطلب:276451 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
ندای آن حضرت
عقل و شرع بر ما لازم می كنند كه به موجب یاری خواستن آن حضرت از ما، برایش دعا كنیم، ندای آن حضرت در توقیع شریف در احتجاج و غیر آن آمده كه فرمود: «وَأَكْثِرُوا الدُّعآءَ بِتَعْجِیلِ الفَرَجِ فَإِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُمْ»؛ [1] و برای تعجیل فرج بسیار دعا كنید كه آن فرج شما است. بیان این فرمایش در بخش پنجم خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالی.
این نكته كه ندای آن حضرت - صلوات اللَّه وسلامه علیه - به حكم عقل موجب دعا كردن باشد نیازی به توضیح ندارد، چون هر عاقل باانصافی اگر متوجه شود كه یك شخصیت برجسته و عظیم كه حقوق واجب بسیاری بر او دارد، حقش غصب گشته و به وی ظلم رسیده، چنین شخصیتی او را صدا كرده و به یاری طلبیده آیا عقل او را به اجابت ندای آن شخصیت و سرعت در پیروی از آن دعوت، برنمی انگیزد؟ چرا به خدا قسم! به خصوص اگر انسان اهل محبّت و ولایت باشد. و در بخش سوم كتاب مطالب مناسبی در این زمینه گذشت.
و امّا دلالت شرع بر این امر در روایات فراوانی به چشم می خورد، از جمله: در اصول كافی از امام صادق علیه السلام روایت است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: هرآن كه صبح كند در حالی كه به امور مسلمین اهتمام نورزد از آن ها نیست، و هركه بشنود كه مردی بانگ می زند: ای مسلمانان! و او را اجابت نكند مسلمان نیست. [2] .
می گویم: آیا ندای مولی و رهبرت را می شنوی؟ و آیا او را اجابت می كنی؟ و حاجتش را برمی آوری؟ كه با زبان حال و مقال تو را به یاری می طلبد، پس ای خردمندان! او را یاری نمایید.
[ صفحه 379]
حالا كه سخن بدین جا كشید، بی مناسبت نیست كه قسمتی از نداهای آن حضرت، قبل و بعد از ظهورش را بیاوریم، و نداهای دیگر را نیز ذكر نماییم كه باز ارتباط به آن حضرت دارد:
1 - در بحار به نقل از نعمانی به سند خود از ابوبصیر از امام صادق علیه السلام آمده كه فرمود: قائم علیه السلام خروج نمی كند تا این كه از درون آسمان به نام او، شب جمعه بیست و سوم (ماه رمضان) ندا شود. عرض كردم: به چه چیز ندا می شود؟ فرمود: به نام او و نام پدرش ندا می شود كه فلان بن فلان قائم آل محمدعلیهم السلام است سخنش را بشنوید و او را اطاعت كنید. آن گاه هیچ جانداری باقی نماند مگر این كه آن صدا را بشنود، پس خواب را بیدار می كند كه به حیاط خانه اش می آید و دوشیزه را از پشت پرده اش بیرون می كشد، و قائم علیه السلام از آنچه می شنود قیام می كند، این صیحه و فریاد جبرئیل است. [3] .
و در كمال الدین از امام باقرعلیه السلام نقل شده كه فرمود: منادی از آسمان ندا می دهد كه فلانی فرزند فلانی امام است، و به نامش ندا می دهد، و ابلیس - كه خدای لعنتش كند - از زمین ندا می دهد، هم چنان كه در شب عقبه علیه رسول خداصلی الله علیه وآله ندا داد. [4] .
2 - در همان كتاب از ابوحمزه ثمالی آمده كه گفت: به حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام گفتم: ابوجعفر (امام باقرعلیه السلام) می فرمود: خروج سفیانی از امور حتمی است. فرمود: آری و اختلاف بنی العباس و قتل نفس زكیه و خروج قائم علیه السلام از امور حتمی است؟ عرض كردم: آن ندا چگونه است؟ فرمود: منادی اوّل روز از آسمان ندا می كند: به تحقیق حق با علی و شیعیان اوست، سپس ابلیس لعنه اللَّه در آخر روز بانگ می زند كه: به تحقیق حق با عثمان و پیروان او است، و در آن هنگام باطل جویان به تردید دچار خواهند شد. [5] .
3 - در بحار از عیاشی از عجلان ابوصالح روایت است كه گفت: شنیدم ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام می فرمود: روزها و شب ها پایان نمی یابد تا این كه منادی از آسمان بانگ زند: ای اهل حق جدا شوید. ای اهل باطل جدا شوید. پس ایشان از یكدیگر جدا خواهند شد.
[ صفحه 380]
راوی می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه، آیا پس از این ندا باز هم این ها با آن ها مخلوط می شوند؟ فرمود: خیر، خداوند در قرآن می فرماید: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»؛ [6] خداوند مؤمنان را به حالی كه شما در آن هستید وانگذارد تا این كه پلید را از پاكیزه جدا سازد. [7] .
2 - و نیز در آن كتاب ضمن حدیثی طولانی از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام آمده كه فرمود: پس قائم علیه السلام بین ركن و مقام بپاخیزد و نماز گزارد، وزیرش هم با او است. سپس می گوید: ای مردم! ما خداوند را به یاری می طلبیم بر كسانی كه به ما ظلم كردند و حقّ ما را غصب نمودند، هر آن كه درباره خدا با ما محاجّه دارد من شایسته ترین افراد نسبت به خداوند هستم، و هركه درباره آدم با ما گفتگو نماید من نزدیك ترین مردم به آدم هستم، و هركه درباره نوح با ما محاجّه كند من نزدیك ترین افراد به نوح هستم، و هركه درباره ابراهیم با ما محاجّه دارد، من نزدیك ترین افراد به ابراهیم هستم، و هرآن كه درباره محمدصلی الله علیه وآله با ما محاجّه كند، من نزدیك ترین افراد به محمدصلی الله علیه وآله هستم، و هركه درباره پیغمبران با ما محاجّه كند، ما شایسته ترین مردم نسبت به انبیاء هستیم، و هر كس درباره كتاب خدا با ما گفتگو كند، ما نزدیك ترین مردم به كتاب خداییم، ما و هر مسلمان امروز شهادت می دهیم كه بر ما ظلم رسیده و رانده شده ایم، و به ما ستم كرده اند و از شهر و اموال و خاندان خود بیرون شده ایم، ما امروز خداوند و تمام مسلمانان را به یاری می طلبیم. به خدا سوگند! سیصد و چند مرد كه در میان آن ها پنجاه زن وجود دارد، می آیند و در مكّه جمع می شوند بدون وعده گذاری قبلی همچون ابرهای پائیزی پی در پی، و همین است كه خداوند می فرماید: «أَیْنَما تَكُونُوا یَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلی كُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ»؛ [8] هر كجا باشید خداوند همگی شما را می آورد، به راستی كه خداوند بر هر چیزی توانا است. آن گاه مردی از خاندان پیغمبرصلی الله علیه وآله می گوید: این است آن آبادی كه اهل آن ستمكارند، سپس او از مكّه خارج می شود در حالی كه كسانی كه با او هستند همان سیصد
[ صفحه 381]
و سیزده نفرند كه بین ركن و مقام پس از دیدن فرمان پیامبر خداصلی الله علیه وآله و پرچم و سلاح حضرتش با او بیعت می كنند، و این در حالی است كه وزیرش همراه اوست، پس منادی در مكّه به نام و امر [ولایت] او از آسمان ندا می دهد تا این كه اهل زمین صدایش را می شنوند. [9] .
5 - و در غیبت نعمانی از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام روایت شده كه فرمود: هرگاه از جانب مشرق آتشی شبیه به هردی [بسیار زرد] مشاهده كردید كه سه یا هفت روز روشن باشد، منتظر فرج آل محمدعلیهم السلام باشید ان شاء اللَّه تعالی كه خداوند شكست ناپذیر و حكیم است.
سپس فرمود: صیحه جز در ماه رمضان - ماه خدا - نخواهد بود، و آن صیحه جبرئیل است بر این مردم. آن گاه فرمود: منادی از سوی آسمان به نام حضرت قائم علیه السلام بانگ می زند كه هر آن كه در مشرق و هر آن كه در مغرب است آن را می شنود، خوابیده ای نماند مگر آن كه بیدار شود، و ایستاده ای نماند مگر این كه به زانو درآید، و هیچ نشست های نماند مگر این كه بپاخیزد از وحشت آن صدا، پس خدا رحمت كند كسی كه از آن صدا عبرت بگیرد و پاسخ گوی آن شود، كه آن صدای جبرئیل روح الامین است. و فرمود: این صدا در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود، در آن شك نكنید و بشنوید و اطاعت نمایید و در آخر روز صدای ابلیس لعین بلند می شود كه ندا می كند: فلانی مظلوم كشته شد تا مردم را به شك و تردید اندازد و گرفتارشان كند.... [10] .
6 - و در همان كتاب از عبد اللَّه بن سنان آمده كه گفت: در خدمت حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام بودم كه شنیدم شخصی از [قبیله] همدان می گفت: این سنّیان ما را سرزنش می كنند و به ما می گویند: شما می پندارید كه آواز دهنده ای از آسمان به نام صاحب این امر بانگ خواهد زد، آن حضرت تكیه داده بود، خشمگین شد و راست نشست، سپس فرمود: این سخن را از من نقل نكنید و از پدرم نقل كنید كه هیچ اشكالی برای شما نخواهد داشت، من شهادت می دهم كه از پدرم علیه السلام شنیدم می فرمود: واللَّه این مطلب در كتاب خدا
[ صفحه 382]
كاملاً روشن است كه می فرماید: «وَإِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمآءِ آیَةً فَضَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ»؛ [11] هرگاه بخواهیم از آسمان آیتی فرود آوریم كه گردن هایشان در برابر آن خاضع بماند. پس آن روز احدی در زمین باقی نمی ماند مگر این كه در مقابل آن نشانه گردن كج كند و همه اهل زمین وقتی بشنوند صدایی از آسمان بلند است كه: آگاه باشید كه حق با علی بن ابی طالب و شیعیان او است، ایمان می آورند.
و چون فردای آن روز شود ابلیس بر هوا رود تا جایی كه از چشم زمینیان مخفی گردد، آن گاه بانگ می آورد كه: توجه كنید حق با عثمان بن عفان و پیروان او است زیرا كه او مظلوم كشته شد خونش را مطالبه كنید.
حضرت فرمود: پس در آن هنگام خداوند مؤمنان را با قول ثابت بر حق استوار می سازد كه همان ندای اوّل است، ولی آن ها كه در دلشان مرض هست - كه مرض به خدا قسم دشمنی ما است - در شك می افتند، در آن هنگام از ما دوری جویند و ما را اهانت می كنند و می گویند: منادی اوّل سحری بود از سحرهای این خاندان. سپس حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام این آیه را تلاوت كرد: «وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ»؛ [12] و چون آیتی ببینند روی برتابند و می گویند: سحرهای پی در پی است. [13] .
7 - و در همان كتاب از زراره مروی است كه گفت: شنیدم حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام می فرمود: از آسمان گوینده ای ندا خواهد كرد كه فلانی امیر است و گوینده ای ندا می كند، به تحقیق علی و شیعیانش رستگارند. [14] .
8 - و نیز آمده كه ابوبصیر از امام صادق علیه السلام نقل كرده كه فرمود: به نام حضرت قائم علیه السلام ندا می شود كه: ای فلان فرزند فلان بپاخیز. [15] .
9 - ندای خود آن حضرت، در شباهت های آن حضرت به جدّش حضرت ابی عبد اللَّه الحسین علیه السلام و در جاهای دیگر گذشت.
10 - در غیبت نعمانی به روایت حذیفة بن منصور از حضرت امام صادق علیه السلام آمده كه
[ صفحه 383]
فرمود: خداوند را سفره ای است (در روایتی «مأدبه» و روایت دیگر «مائده» است) در جایی به نام قرقیسیا، كه كسی از آسمان سر برآورد و بانگ زند: ای پرندگان هوا و درندگان زمین بیایید و شكم خود را از گوشت های ستمكاران پر كنید. [16] .
11 - و نیز در حدیثی طولانی مروی است كه حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام فرمود: و امیر ارتش سفیانی در بیداء فرود می آید، پس منادی از آسمان ندا می كند كه: ای بیداء! آن ها را نابود كن. آن گاه زمین آن ها را فرو می برد و از آن ها جز سه نفر كسی جان سالم به در نمی برد، كه از قبیله كلب هستند خداوند صورت هایشان را به پشت باز می گرداند. [17] .
12 - و در بحار در حدیثی طولانی از امیر المؤمنین علیه السلام مروی است كه فرمود: و در ماه رمضان از سمت مشرق هنگام سپیده دم آواز دهنده ای فریاد می زند: ای اهل هدایت جمع شوید، و پس از شفق آواز دهنده ای بانگ می زند: ای اهل باطل جمع شوید. [18] .
13 - و در كمال الدین از حضرت امام صادق علیه السلام آمده كه فرمود: نخستین كسی كه با قائم علیه السلام بیعت می كند، جبرئیل است كه به صورت پرنده سفیدی نازل می شود و بیعت می كند، سپس یك پای بر بیت اللَّه الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد، آن گاه با صدای تیزی كه خلایق می شنوند فریاد خواهد زد: «أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»؛ [19] امر الهی آمد پس آن را زود مشمارید. [20] .
14 - و در بحار از حضرت امام باقرعلیه السلام منقول است كه فرمود: گویی قائم علیه السلام را روز عاشورا روز شنبه می بینم كه بین ركن و مقام ایستاده و جبرئیل در پیشگاهش بانگ می زند: بیعت برای خدا. پس زمین را پر از عدل كند چنان كه پر شده است از ظلم و جور. [21] .
15 - و در غیبت نعمانی از عبید بن زراره از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام مروی است
[ صفحه 384]
كه فرمود: به نام قائم علیه السلام ندا زده می شود، آن گاه نزد او می آیند در حالی كه پشت مقام است، به آن حضرت گفته می شود: نام شما اعلام شد، منتظر چه هستید؟ سپس دستش را می گیرند و با او بیعت می كنند. راوی گوید: زراره به من گفت: الحمد للَّه، ما می شنیدیم كه قائم علیه السلام به اكراه بیعت خواهد كرد ولی وجه كراهتش را نمی دانستیم، حالا دانستیم كه در این استكراه باكی نیست. [22] .
16 - و در همان كتاب از عبد اللَّه بن سنان آمده كه گفت: شنیدم حضرت امام صادق علیه السلام می فرمود: مردم را مرگ و كشتار فرا می گیرد تا این كه در آن هنگام مردم به حرم پناهنده می شوند. پس منادی صادقی از شدّت كشتار ندا می كند: برای چه قتل و كشتار می كنید صاحب شما فلانی است. [23] .
17 - و در بحار از رسول اكرم صلی الله علیه وآله روایت شده كه فرمود: مهدی ظهور می كند در حالی كه ابری بالای سرش هست كه در آن آواز دهنده ای فریاد می زند: این مهدی خلیفه الهی است از او پیروی كنید. [24] .
و در خبر دیگری چنین آمده: بالای سرش ابری سفید است كه سایبانی است از آفتاب، به زبان فصیحی كه جنّ و انس و شرق و غرب بشنوند ندا می كند: او مهدی آل محمدعلیهم السلام است زمین را از عدل پر می كند چنان كه از ستم پر شده است. [25] .
18 - در غیبت نعمانی به روایت حسن بن محبوب از حضرت رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: گویی او را می بینم كه دل مردم را شاد كند، آوازی بلند می شود كه دور و نزدیك آن را بشنوند و آن آواز برای مؤممنین رحمت و برای كافرین عذاب است. عرض كردم: پدر و مادرم فدایت، آن چیست؟ فرمود: سه آواز در ماه رجب برآید؛ اوّل: «أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ»؛ ای لعنت خداوند بر ستمكاران. دوم: «أَزِفَتِ الأَزِفَةُ یا مَعْشَرَ المُؤْمِنِینَ»؛ آنچه می بایست نزدیك می شد، نزدیك شده است ای گروه مؤمنان.
[ صفحه 385]
سوم: بدنی دیده شود كه در پیشاپیش آفتاب آشكار گردد و آواز دهد: خداوند برای براندازی ستمگران فلانی را برانگیخت. در آن هنگام فرج مؤمنین فرا می رسد، و خداوند سینه های آنان را شفا بخشد، و عقده های دلشان برطرف گردد. [26] .
19 - ندای شمشیر و پرچم آن حضرت، كه در حدیث مفصّلی در كتاب كمال الدین از امام نهم از پدرانش از رسول خداصلی الله علیه وآله آمده كه فرمود: او را پرچمی است كه چون هنگام خروجش فرا رسد آن پرچم خود به خود برافراشته گردد، و خداوند - تبارك و تعالی - آن را به نطق آورد و آن پرچم به او بگوید: ای ولیّ خدا! قیام كن و دشمنان خدا را به قتل رسان. و برای او دو پرچم و دو علامت هست و برای او شمشیری است در نیام كه هرگاه هنگام قیام رسد آن شمشیر به خودی خود از نیام برآید، و خداوند - عزّوجلّ - آن را به نطق آورد و آن حضرت را ندا كند كه: ای ولیّ خدا! خروج كن كه دیگر برای تو حلال نیست كه از دشمنان خدا ساكت بنشینی. پس خروج می كند و دشمنان خدا را می كشد. [27] .
20 - در بحار ضمن حدیث مرفوعی از حضرت علی بن الحسین علیهما السلام درباره امام قائم علیه السلام آمده: پس زیر درخت اقاقیایی می نشیند، جبرئیل به صورت مردی از قبیله كلب نزد او می آید و می گوید: ای بنده خدا! چرا این جا نشسته ای؟ می فرماید: ای بنده خدا! من منتظرم تا شب فرا رسد كه به مكّه بروم و در این گرما خوش ندارم بروم. پس جبرئیل می خندد، و چون می خندد آن حضرت او را می شناسد كه جبرئیل است. پس جبرئیل دست او را می گیرد و با او مصافحه می نماید، و سلام می كند و به او عرضه می دارد كه: برخیز. و اسبی كه به آن براق گفته می شود، برایش می آورد. پس آن حضرت سوار می شود سپس به كوه رضوی می آید.
آن گاه حضرت محمد و حضرت علی - علیهما الصلوة والسلام - می آیند و برای او فرمان سرگشاده ای می نویسند كه بر مردم می خواند سپس به سوی مكه بیرون می رود كه مردم در آن جا اجتماع كرده اند. امام سجادعلیه السلام فرمود: پس مردی از سوی آن حضرت بپاخیزد و ندا
[ صفحه 386]
كند: ای مردم! این خواسته شما است، آمده شما را دعوت می كند به آنچه رسول خداصلی الله علیه وآله به آن فرا می خواند. پس از جای خود برمی خیزند، آن گاه خود آن حضرت برمی خیزد و می فرماید: ای مردم! من فلان فرزند فلان هستم، من فرزند پیغمبر خدایم، شما را می خوانم به آنچه پیغمبر خدا به آن فرا می خواند.
پس عدّه ای بپا می خیزند كه او را بكشند، كه سیصد - یا سیصد و چند نفر - از جای برمی خیزند و از این كار جلوگیری می كنند، پنجاه نفر از اهل كوفه و بقیه از سایر مردم، همدیگر را نمی شناسند و بدون قرار قبلی آن جا جمع شده باشند. [28] .
21 - ندای جارچی آن حضرت كه: توجّه كنید! هیچ كس غذایی با خود برندارد، كه در شباهت آن حضرت به موسی علیه السلام گذشت.
22 - در بحار از حضرت ابیمعبد اللَّه صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: وقتی قائم علیه السلام بپاخیزد، هیچ زمینی نماند مگر این كه شهادت لا إله إلاّ اللَّه ومحمّد رسول اللَّه در آن ندا شود. [29] .
23 - در غیبت شیخ نعمانی از ابان بن تغلب روایت است كه گفت: با حضرت جعفر بن محمدعلیهما السلام در مسجد مكّه بودم و در حالی كه آن حضرت دستم را گرفته بود، فرمود: ای ابان! خداوند سیصد و سیزده مرد را در این مسجد شما خواهد آورد، اهل مكّه می دانند كه هنوز پدران واجداد آن ها خلق نشده اند، شمشیرهایی بر آن ها است كه بر هر شمشیر نام آن مرد و نام پدرش و خصوصیات و نسبش نوشته شده، سپس دستور می دهد آواز دهنده ای ندا كند: این مهدی است به قضاوت داوود و سلیمان حكم می كند و از بیّنه نپرسد. [30] .
24 - و در همان كتاب از آن حضرت است كه: و خداوند باد را از هر بیابان برانگیزد كه بگوید: این مهدی است به حكم داوود قضاوت كند و بیّنه نخواهد. [31] .
نزدیك به همین مضمون در كمال الدین روایت شده است.
25 - و در همان كتاب از امام صادق علیه السلام در حدیثی كه قسمتی از آن در بحث لوای آن
[ صفحه 387]
حضرت گذشت آمده: اولین برنامه ای كه آغاز می نماید این كه دست بنی شیبه را می برد و بالای كعبه می آویزد و جارچی آن حضرت ندا می كند: این ها دزدان [اموال] خدا هستند. [32] .
26 - در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: نخستین برنامه عدالت كه قائم علیه السلام اجرا می كند این كه: جارچی آن حضرت ندا كند: آنان كه حج و طواف مستحبی می خواهند انجام دهند كنار بروند تا كسانی كه حج و طواف واجب برعهده دارند، حجر الاسود را استلام نموده و طواف بجای آورند. [33] .
27 - و در حدیث مفصّل آمده: و بین ركن و مقام می ایستد پس فریاد می زند و می گوید: ای گروه نقیبان و نزدیكان من، ای كسانی كه خداوند آن ها را برای یاری من پیش از ظهورم بر روی زمین ذخیره كرده، از روی میل به سوی من آیید. پس در حالی كه در محراب ها و بر رختخواب های خود هستند در مشرق و مغرب زمین ندای آن حضرت به آن ها می رسد، و در یك صدا به گوش فرد فرد آن ها می رسد، و بیش از یك چشم برهم زدن نمی گذرد تا این كه همگی در پیشگاه آن حضرت بین ركن و مقام قرار می گیرند، پس خداوند - عزّوجلّ - به نور امر می كند عمودی می شود از زمین تا آسمان، پس هر مؤمنی بر روی زمین از آن استفاده می نماید. درون خانه اش از آن نور وارد می شود، و نفوس مؤمنین به آن نور خوشحال می گردد، در حالی كه آن ها ظهور قائم ما اهل بیت علیهم السلام را نمی دانند، سپس به خدمت آن حضرت ایستاده صبح می كنند، و آن ها سیصد و سیزده نفرند به عدد اصحاب رسول خداصلی الله علیه وآله روز بدر. [34] .
28 - در همان كتاب است كه: جارچی مهدی علیه السلام ندا می كند كه هر كس دو مصاحب و هم قبر رسول خداصلی الله علیه وآله را دوست می دارد یك طرف برود، پس مردم دو دسته می شوند دسته ای دوست و دسته دیگر بیزار از آن ها. پس مهدی علیه السلام بیزاری از آن دو را بر موالیانشان عرضه می كند. می گویند: ای مهدی آل رسول علیهم السلام ما آن وقت نمی دانستیم این منزلت را نزد خدا و تو دارند و فضیلتی كه آشكار شد ندیده بودیم، از آن ها بیزاری نجستیم، آیا اكنون
[ صفحه 388]
از آن ها بیزاری جوییم با این كه تر و تازه بودن بدن آن ها و زنده شدن درخت خشك را به وسیله آن ها دیدیم؟ بلكه به خدا قسم از تو و از كسانی كه به تو ایمان آورده اند بیزاری می جوییم و از كسانی كه به آن ها ایمان نمی آورند و كسی كه آن ها را به دار آویخت و از قبر بیرون آورد و این كارها را با آن ها كرد بیزاری جوییم. پس مهدی علیه السلام امر می كند باد سیاهی بر آن ها می وزد و مانند نخل های خشكیده بر خاك هلاك می افكند.... [35] .
29 - و نیز در آن كتاب آمده: امام صادق علیه السلام فرمود: نخستین برنامه ای كه مهدی علیه السلام آغاز می كند این كه در سراسر جهان اعلام می كند: توجّه كنید! هر آن كه از یكی از شیعیان طلبی دارد تذكر دهد، تا این كه حتی سیرچه و خردل كوچك را ادا كنند تا چه رسد به طلاها و نقره ها و املاك.... [36] .
30 - در بحار در حدیثی از طریق عامّه از نبیّ اكرم صلی الله علیه وآله آمده كه فرمود:... تا این كه آن حضرت علیه السلام فرمان دهد آواز دهنده ای ندا كند: هر كس نیازی به مال داشته باشد بیاید، پس جز یك نفر هیچ كس از جای بر نمی خیزد. می گوید: من نیازمندم. می فرماید: نزد خازن مسؤول بیت المال برو به او بگو: مهدی به تو امر می كند كه به من مالی بدهی، هنگامی كه آن مرد نزد خازن می رود، او می گوید: جامه هایت را برگیر. و چون پول ها را به دامنش می ریزد، آن شخص پشیمان می شود و با خود می گوید: من طمعكارترین افراد امت محمدصلی الله علیه وآله هستم، آن گاه پول ها را برمی گرداند، ولی از او پذیرفته نمی شود و به او می گویند: ما آنچه داده ایم دوباره نمی گیریم. [37] .
این نكته كه ندای آن حضرت - صلوات اللَّه وسلامه علیه - به حكم عقل موجب دعا كردن باشد نیازی به توضیح ندارد، چون هر عاقل باانصافی اگر متوجه شود كه یك شخصیت برجسته و عظیم كه حقوق واجب بسیاری بر او دارد، حقش غصب گشته و به وی ظلم رسیده، چنین شخصیتی او را صدا كرده و به یاری طلبیده آیا عقل او را به اجابت ندای آن شخصیت و سرعت در پیروی از آن دعوت، برنمی انگیزد؟ چرا به خدا قسم! به خصوص اگر انسان اهل محبّت و ولایت باشد. و در بخش سوم كتاب مطالب مناسبی در این زمینه گذشت.
و امّا دلالت شرع بر این امر در روایات فراوانی به چشم می خورد، از جمله: در اصول كافی از امام صادق علیه السلام روایت است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: هرآن كه صبح كند در حالی كه به امور مسلمین اهتمام نورزد از آن ها نیست، و هركه بشنود كه مردی بانگ می زند: ای مسلمانان! و او را اجابت نكند مسلمان نیست. [2] .
می گویم: آیا ندای مولی و رهبرت را می شنوی؟ و آیا او را اجابت می كنی؟ و حاجتش را برمی آوری؟ كه با زبان حال و مقال تو را به یاری می طلبد، پس ای خردمندان! او را یاری نمایید.
[ صفحه 379]
حالا كه سخن بدین جا كشید، بی مناسبت نیست كه قسمتی از نداهای آن حضرت، قبل و بعد از ظهورش را بیاوریم، و نداهای دیگر را نیز ذكر نماییم كه باز ارتباط به آن حضرت دارد:
1 - در بحار به نقل از نعمانی به سند خود از ابوبصیر از امام صادق علیه السلام آمده كه فرمود: قائم علیه السلام خروج نمی كند تا این كه از درون آسمان به نام او، شب جمعه بیست و سوم (ماه رمضان) ندا شود. عرض كردم: به چه چیز ندا می شود؟ فرمود: به نام او و نام پدرش ندا می شود كه فلان بن فلان قائم آل محمدعلیهم السلام است سخنش را بشنوید و او را اطاعت كنید. آن گاه هیچ جانداری باقی نماند مگر این كه آن صدا را بشنود، پس خواب را بیدار می كند كه به حیاط خانه اش می آید و دوشیزه را از پشت پرده اش بیرون می كشد، و قائم علیه السلام از آنچه می شنود قیام می كند، این صیحه و فریاد جبرئیل است. [3] .
و در كمال الدین از امام باقرعلیه السلام نقل شده كه فرمود: منادی از آسمان ندا می دهد كه فلانی فرزند فلانی امام است، و به نامش ندا می دهد، و ابلیس - كه خدای لعنتش كند - از زمین ندا می دهد، هم چنان كه در شب عقبه علیه رسول خداصلی الله علیه وآله ندا داد. [4] .
2 - در همان كتاب از ابوحمزه ثمالی آمده كه گفت: به حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام گفتم: ابوجعفر (امام باقرعلیه السلام) می فرمود: خروج سفیانی از امور حتمی است. فرمود: آری و اختلاف بنی العباس و قتل نفس زكیه و خروج قائم علیه السلام از امور حتمی است؟ عرض كردم: آن ندا چگونه است؟ فرمود: منادی اوّل روز از آسمان ندا می كند: به تحقیق حق با علی و شیعیان اوست، سپس ابلیس لعنه اللَّه در آخر روز بانگ می زند كه: به تحقیق حق با عثمان و پیروان او است، و در آن هنگام باطل جویان به تردید دچار خواهند شد. [5] .
3 - در بحار از عیاشی از عجلان ابوصالح روایت است كه گفت: شنیدم ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام می فرمود: روزها و شب ها پایان نمی یابد تا این كه منادی از آسمان بانگ زند: ای اهل حق جدا شوید. ای اهل باطل جدا شوید. پس ایشان از یكدیگر جدا خواهند شد.
[ صفحه 380]
راوی می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه، آیا پس از این ندا باز هم این ها با آن ها مخلوط می شوند؟ فرمود: خیر، خداوند در قرآن می فرماید: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»؛ [6] خداوند مؤمنان را به حالی كه شما در آن هستید وانگذارد تا این كه پلید را از پاكیزه جدا سازد. [7] .
2 - و نیز در آن كتاب ضمن حدیثی طولانی از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام آمده كه فرمود: پس قائم علیه السلام بین ركن و مقام بپاخیزد و نماز گزارد، وزیرش هم با او است. سپس می گوید: ای مردم! ما خداوند را به یاری می طلبیم بر كسانی كه به ما ظلم كردند و حقّ ما را غصب نمودند، هر آن كه درباره خدا با ما محاجّه دارد من شایسته ترین افراد نسبت به خداوند هستم، و هركه درباره آدم با ما گفتگو نماید من نزدیك ترین مردم به آدم هستم، و هركه درباره نوح با ما محاجّه كند من نزدیك ترین افراد به نوح هستم، و هركه درباره ابراهیم با ما محاجّه دارد، من نزدیك ترین افراد به ابراهیم هستم، و هرآن كه درباره محمدصلی الله علیه وآله با ما محاجّه كند، من نزدیك ترین افراد به محمدصلی الله علیه وآله هستم، و هركه درباره پیغمبران با ما محاجّه كند، ما شایسته ترین مردم نسبت به انبیاء هستیم، و هر كس درباره كتاب خدا با ما گفتگو كند، ما نزدیك ترین مردم به كتاب خداییم، ما و هر مسلمان امروز شهادت می دهیم كه بر ما ظلم رسیده و رانده شده ایم، و به ما ستم كرده اند و از شهر و اموال و خاندان خود بیرون شده ایم، ما امروز خداوند و تمام مسلمانان را به یاری می طلبیم. به خدا سوگند! سیصد و چند مرد كه در میان آن ها پنجاه زن وجود دارد، می آیند و در مكّه جمع می شوند بدون وعده گذاری قبلی همچون ابرهای پائیزی پی در پی، و همین است كه خداوند می فرماید: «أَیْنَما تَكُونُوا یَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلی كُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ»؛ [8] هر كجا باشید خداوند همگی شما را می آورد، به راستی كه خداوند بر هر چیزی توانا است. آن گاه مردی از خاندان پیغمبرصلی الله علیه وآله می گوید: این است آن آبادی كه اهل آن ستمكارند، سپس او از مكّه خارج می شود در حالی كه كسانی كه با او هستند همان سیصد
[ صفحه 381]
و سیزده نفرند كه بین ركن و مقام پس از دیدن فرمان پیامبر خداصلی الله علیه وآله و پرچم و سلاح حضرتش با او بیعت می كنند، و این در حالی است كه وزیرش همراه اوست، پس منادی در مكّه به نام و امر [ولایت] او از آسمان ندا می دهد تا این كه اهل زمین صدایش را می شنوند. [9] .
5 - و در غیبت نعمانی از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام روایت شده كه فرمود: هرگاه از جانب مشرق آتشی شبیه به هردی [بسیار زرد] مشاهده كردید كه سه یا هفت روز روشن باشد، منتظر فرج آل محمدعلیهم السلام باشید ان شاء اللَّه تعالی كه خداوند شكست ناپذیر و حكیم است.
سپس فرمود: صیحه جز در ماه رمضان - ماه خدا - نخواهد بود، و آن صیحه جبرئیل است بر این مردم. آن گاه فرمود: منادی از سوی آسمان به نام حضرت قائم علیه السلام بانگ می زند كه هر آن كه در مشرق و هر آن كه در مغرب است آن را می شنود، خوابیده ای نماند مگر آن كه بیدار شود، و ایستاده ای نماند مگر این كه به زانو درآید، و هیچ نشست های نماند مگر این كه بپاخیزد از وحشت آن صدا، پس خدا رحمت كند كسی كه از آن صدا عبرت بگیرد و پاسخ گوی آن شود، كه آن صدای جبرئیل روح الامین است. و فرمود: این صدا در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود، در آن شك نكنید و بشنوید و اطاعت نمایید و در آخر روز صدای ابلیس لعین بلند می شود كه ندا می كند: فلانی مظلوم كشته شد تا مردم را به شك و تردید اندازد و گرفتارشان كند.... [10] .
6 - و در همان كتاب از عبد اللَّه بن سنان آمده كه گفت: در خدمت حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام بودم كه شنیدم شخصی از [قبیله] همدان می گفت: این سنّیان ما را سرزنش می كنند و به ما می گویند: شما می پندارید كه آواز دهنده ای از آسمان به نام صاحب این امر بانگ خواهد زد، آن حضرت تكیه داده بود، خشمگین شد و راست نشست، سپس فرمود: این سخن را از من نقل نكنید و از پدرم نقل كنید كه هیچ اشكالی برای شما نخواهد داشت، من شهادت می دهم كه از پدرم علیه السلام شنیدم می فرمود: واللَّه این مطلب در كتاب خدا
[ صفحه 382]
كاملاً روشن است كه می فرماید: «وَإِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمآءِ آیَةً فَضَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ»؛ [11] هرگاه بخواهیم از آسمان آیتی فرود آوریم كه گردن هایشان در برابر آن خاضع بماند. پس آن روز احدی در زمین باقی نمی ماند مگر این كه در مقابل آن نشانه گردن كج كند و همه اهل زمین وقتی بشنوند صدایی از آسمان بلند است كه: آگاه باشید كه حق با علی بن ابی طالب و شیعیان او است، ایمان می آورند.
و چون فردای آن روز شود ابلیس بر هوا رود تا جایی كه از چشم زمینیان مخفی گردد، آن گاه بانگ می آورد كه: توجه كنید حق با عثمان بن عفان و پیروان او است زیرا كه او مظلوم كشته شد خونش را مطالبه كنید.
حضرت فرمود: پس در آن هنگام خداوند مؤمنان را با قول ثابت بر حق استوار می سازد كه همان ندای اوّل است، ولی آن ها كه در دلشان مرض هست - كه مرض به خدا قسم دشمنی ما است - در شك می افتند، در آن هنگام از ما دوری جویند و ما را اهانت می كنند و می گویند: منادی اوّل سحری بود از سحرهای این خاندان. سپس حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام این آیه را تلاوت كرد: «وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ»؛ [12] و چون آیتی ببینند روی برتابند و می گویند: سحرهای پی در پی است. [13] .
7 - و در همان كتاب از زراره مروی است كه گفت: شنیدم حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام می فرمود: از آسمان گوینده ای ندا خواهد كرد كه فلانی امیر است و گوینده ای ندا می كند، به تحقیق علی و شیعیانش رستگارند. [14] .
8 - و نیز آمده كه ابوبصیر از امام صادق علیه السلام نقل كرده كه فرمود: به نام حضرت قائم علیه السلام ندا می شود كه: ای فلان فرزند فلان بپاخیز. [15] .
9 - ندای خود آن حضرت، در شباهت های آن حضرت به جدّش حضرت ابی عبد اللَّه الحسین علیه السلام و در جاهای دیگر گذشت.
10 - در غیبت نعمانی به روایت حذیفة بن منصور از حضرت امام صادق علیه السلام آمده كه
[ صفحه 383]
فرمود: خداوند را سفره ای است (در روایتی «مأدبه» و روایت دیگر «مائده» است) در جایی به نام قرقیسیا، كه كسی از آسمان سر برآورد و بانگ زند: ای پرندگان هوا و درندگان زمین بیایید و شكم خود را از گوشت های ستمكاران پر كنید. [16] .
11 - و نیز در حدیثی طولانی مروی است كه حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام فرمود: و امیر ارتش سفیانی در بیداء فرود می آید، پس منادی از آسمان ندا می كند كه: ای بیداء! آن ها را نابود كن. آن گاه زمین آن ها را فرو می برد و از آن ها جز سه نفر كسی جان سالم به در نمی برد، كه از قبیله كلب هستند خداوند صورت هایشان را به پشت باز می گرداند. [17] .
12 - و در بحار در حدیثی طولانی از امیر المؤمنین علیه السلام مروی است كه فرمود: و در ماه رمضان از سمت مشرق هنگام سپیده دم آواز دهنده ای فریاد می زند: ای اهل هدایت جمع شوید، و پس از شفق آواز دهنده ای بانگ می زند: ای اهل باطل جمع شوید. [18] .
13 - و در كمال الدین از حضرت امام صادق علیه السلام آمده كه فرمود: نخستین كسی كه با قائم علیه السلام بیعت می كند، جبرئیل است كه به صورت پرنده سفیدی نازل می شود و بیعت می كند، سپس یك پای بر بیت اللَّه الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد، آن گاه با صدای تیزی كه خلایق می شنوند فریاد خواهد زد: «أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»؛ [19] امر الهی آمد پس آن را زود مشمارید. [20] .
14 - و در بحار از حضرت امام باقرعلیه السلام منقول است كه فرمود: گویی قائم علیه السلام را روز عاشورا روز شنبه می بینم كه بین ركن و مقام ایستاده و جبرئیل در پیشگاهش بانگ می زند: بیعت برای خدا. پس زمین را پر از عدل كند چنان كه پر شده است از ظلم و جور. [21] .
15 - و در غیبت نعمانی از عبید بن زراره از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام مروی است
[ صفحه 384]
كه فرمود: به نام قائم علیه السلام ندا زده می شود، آن گاه نزد او می آیند در حالی كه پشت مقام است، به آن حضرت گفته می شود: نام شما اعلام شد، منتظر چه هستید؟ سپس دستش را می گیرند و با او بیعت می كنند. راوی گوید: زراره به من گفت: الحمد للَّه، ما می شنیدیم كه قائم علیه السلام به اكراه بیعت خواهد كرد ولی وجه كراهتش را نمی دانستیم، حالا دانستیم كه در این استكراه باكی نیست. [22] .
16 - و در همان كتاب از عبد اللَّه بن سنان آمده كه گفت: شنیدم حضرت امام صادق علیه السلام می فرمود: مردم را مرگ و كشتار فرا می گیرد تا این كه در آن هنگام مردم به حرم پناهنده می شوند. پس منادی صادقی از شدّت كشتار ندا می كند: برای چه قتل و كشتار می كنید صاحب شما فلانی است. [23] .
17 - و در بحار از رسول اكرم صلی الله علیه وآله روایت شده كه فرمود: مهدی ظهور می كند در حالی كه ابری بالای سرش هست كه در آن آواز دهنده ای فریاد می زند: این مهدی خلیفه الهی است از او پیروی كنید. [24] .
و در خبر دیگری چنین آمده: بالای سرش ابری سفید است كه سایبانی است از آفتاب، به زبان فصیحی كه جنّ و انس و شرق و غرب بشنوند ندا می كند: او مهدی آل محمدعلیهم السلام است زمین را از عدل پر می كند چنان كه از ستم پر شده است. [25] .
18 - در غیبت نعمانی به روایت حسن بن محبوب از حضرت رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: گویی او را می بینم كه دل مردم را شاد كند، آوازی بلند می شود كه دور و نزدیك آن را بشنوند و آن آواز برای مؤممنین رحمت و برای كافرین عذاب است. عرض كردم: پدر و مادرم فدایت، آن چیست؟ فرمود: سه آواز در ماه رجب برآید؛ اوّل: «أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ»؛ ای لعنت خداوند بر ستمكاران. دوم: «أَزِفَتِ الأَزِفَةُ یا مَعْشَرَ المُؤْمِنِینَ»؛ آنچه می بایست نزدیك می شد، نزدیك شده است ای گروه مؤمنان.
[ صفحه 385]
سوم: بدنی دیده شود كه در پیشاپیش آفتاب آشكار گردد و آواز دهد: خداوند برای براندازی ستمگران فلانی را برانگیخت. در آن هنگام فرج مؤمنین فرا می رسد، و خداوند سینه های آنان را شفا بخشد، و عقده های دلشان برطرف گردد. [26] .
19 - ندای شمشیر و پرچم آن حضرت، كه در حدیث مفصّلی در كتاب كمال الدین از امام نهم از پدرانش از رسول خداصلی الله علیه وآله آمده كه فرمود: او را پرچمی است كه چون هنگام خروجش فرا رسد آن پرچم خود به خود برافراشته گردد، و خداوند - تبارك و تعالی - آن را به نطق آورد و آن پرچم به او بگوید: ای ولیّ خدا! قیام كن و دشمنان خدا را به قتل رسان. و برای او دو پرچم و دو علامت هست و برای او شمشیری است در نیام كه هرگاه هنگام قیام رسد آن شمشیر به خودی خود از نیام برآید، و خداوند - عزّوجلّ - آن را به نطق آورد و آن حضرت را ندا كند كه: ای ولیّ خدا! خروج كن كه دیگر برای تو حلال نیست كه از دشمنان خدا ساكت بنشینی. پس خروج می كند و دشمنان خدا را می كشد. [27] .
20 - در بحار ضمن حدیث مرفوعی از حضرت علی بن الحسین علیهما السلام درباره امام قائم علیه السلام آمده: پس زیر درخت اقاقیایی می نشیند، جبرئیل به صورت مردی از قبیله كلب نزد او می آید و می گوید: ای بنده خدا! چرا این جا نشسته ای؟ می فرماید: ای بنده خدا! من منتظرم تا شب فرا رسد كه به مكّه بروم و در این گرما خوش ندارم بروم. پس جبرئیل می خندد، و چون می خندد آن حضرت او را می شناسد كه جبرئیل است. پس جبرئیل دست او را می گیرد و با او مصافحه می نماید، و سلام می كند و به او عرضه می دارد كه: برخیز. و اسبی كه به آن براق گفته می شود، برایش می آورد. پس آن حضرت سوار می شود سپس به كوه رضوی می آید.
آن گاه حضرت محمد و حضرت علی - علیهما الصلوة والسلام - می آیند و برای او فرمان سرگشاده ای می نویسند كه بر مردم می خواند سپس به سوی مكه بیرون می رود كه مردم در آن جا اجتماع كرده اند. امام سجادعلیه السلام فرمود: پس مردی از سوی آن حضرت بپاخیزد و ندا
[ صفحه 386]
كند: ای مردم! این خواسته شما است، آمده شما را دعوت می كند به آنچه رسول خداصلی الله علیه وآله به آن فرا می خواند. پس از جای خود برمی خیزند، آن گاه خود آن حضرت برمی خیزد و می فرماید: ای مردم! من فلان فرزند فلان هستم، من فرزند پیغمبر خدایم، شما را می خوانم به آنچه پیغمبر خدا به آن فرا می خواند.
پس عدّه ای بپا می خیزند كه او را بكشند، كه سیصد - یا سیصد و چند نفر - از جای برمی خیزند و از این كار جلوگیری می كنند، پنجاه نفر از اهل كوفه و بقیه از سایر مردم، همدیگر را نمی شناسند و بدون قرار قبلی آن جا جمع شده باشند. [28] .
21 - ندای جارچی آن حضرت كه: توجّه كنید! هیچ كس غذایی با خود برندارد، كه در شباهت آن حضرت به موسی علیه السلام گذشت.
22 - در بحار از حضرت ابیمعبد اللَّه صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: وقتی قائم علیه السلام بپاخیزد، هیچ زمینی نماند مگر این كه شهادت لا إله إلاّ اللَّه ومحمّد رسول اللَّه در آن ندا شود. [29] .
23 - در غیبت شیخ نعمانی از ابان بن تغلب روایت است كه گفت: با حضرت جعفر بن محمدعلیهما السلام در مسجد مكّه بودم و در حالی كه آن حضرت دستم را گرفته بود، فرمود: ای ابان! خداوند سیصد و سیزده مرد را در این مسجد شما خواهد آورد، اهل مكّه می دانند كه هنوز پدران واجداد آن ها خلق نشده اند، شمشیرهایی بر آن ها است كه بر هر شمشیر نام آن مرد و نام پدرش و خصوصیات و نسبش نوشته شده، سپس دستور می دهد آواز دهنده ای ندا كند: این مهدی است به قضاوت داوود و سلیمان حكم می كند و از بیّنه نپرسد. [30] .
24 - و در همان كتاب از آن حضرت است كه: و خداوند باد را از هر بیابان برانگیزد كه بگوید: این مهدی است به حكم داوود قضاوت كند و بیّنه نخواهد. [31] .
نزدیك به همین مضمون در كمال الدین روایت شده است.
25 - و در همان كتاب از امام صادق علیه السلام در حدیثی كه قسمتی از آن در بحث لوای آن
[ صفحه 387]
حضرت گذشت آمده: اولین برنامه ای كه آغاز می نماید این كه دست بنی شیبه را می برد و بالای كعبه می آویزد و جارچی آن حضرت ندا می كند: این ها دزدان [اموال] خدا هستند. [32] .
26 - در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: نخستین برنامه عدالت كه قائم علیه السلام اجرا می كند این كه: جارچی آن حضرت ندا كند: آنان كه حج و طواف مستحبی می خواهند انجام دهند كنار بروند تا كسانی كه حج و طواف واجب برعهده دارند، حجر الاسود را استلام نموده و طواف بجای آورند. [33] .
27 - و در حدیث مفصّل آمده: و بین ركن و مقام می ایستد پس فریاد می زند و می گوید: ای گروه نقیبان و نزدیكان من، ای كسانی كه خداوند آن ها را برای یاری من پیش از ظهورم بر روی زمین ذخیره كرده، از روی میل به سوی من آیید. پس در حالی كه در محراب ها و بر رختخواب های خود هستند در مشرق و مغرب زمین ندای آن حضرت به آن ها می رسد، و در یك صدا به گوش فرد فرد آن ها می رسد، و بیش از یك چشم برهم زدن نمی گذرد تا این كه همگی در پیشگاه آن حضرت بین ركن و مقام قرار می گیرند، پس خداوند - عزّوجلّ - به نور امر می كند عمودی می شود از زمین تا آسمان، پس هر مؤمنی بر روی زمین از آن استفاده می نماید. درون خانه اش از آن نور وارد می شود، و نفوس مؤمنین به آن نور خوشحال می گردد، در حالی كه آن ها ظهور قائم ما اهل بیت علیهم السلام را نمی دانند، سپس به خدمت آن حضرت ایستاده صبح می كنند، و آن ها سیصد و سیزده نفرند به عدد اصحاب رسول خداصلی الله علیه وآله روز بدر. [34] .
28 - در همان كتاب است كه: جارچی مهدی علیه السلام ندا می كند كه هر كس دو مصاحب و هم قبر رسول خداصلی الله علیه وآله را دوست می دارد یك طرف برود، پس مردم دو دسته می شوند دسته ای دوست و دسته دیگر بیزار از آن ها. پس مهدی علیه السلام بیزاری از آن دو را بر موالیانشان عرضه می كند. می گویند: ای مهدی آل رسول علیهم السلام ما آن وقت نمی دانستیم این منزلت را نزد خدا و تو دارند و فضیلتی كه آشكار شد ندیده بودیم، از آن ها بیزاری نجستیم، آیا اكنون
[ صفحه 388]
از آن ها بیزاری جوییم با این كه تر و تازه بودن بدن آن ها و زنده شدن درخت خشك را به وسیله آن ها دیدیم؟ بلكه به خدا قسم از تو و از كسانی كه به تو ایمان آورده اند بیزاری می جوییم و از كسانی كه به آن ها ایمان نمی آورند و كسی كه آن ها را به دار آویخت و از قبر بیرون آورد و این كارها را با آن ها كرد بیزاری جوییم. پس مهدی علیه السلام امر می كند باد سیاهی بر آن ها می وزد و مانند نخل های خشكیده بر خاك هلاك می افكند.... [35] .
29 - و نیز در آن كتاب آمده: امام صادق علیه السلام فرمود: نخستین برنامه ای كه مهدی علیه السلام آغاز می كند این كه در سراسر جهان اعلام می كند: توجّه كنید! هر آن كه از یكی از شیعیان طلبی دارد تذكر دهد، تا این كه حتی سیرچه و خردل كوچك را ادا كنند تا چه رسد به طلاها و نقره ها و املاك.... [36] .
30 - در بحار در حدیثی از طریق عامّه از نبیّ اكرم صلی الله علیه وآله آمده كه فرمود:... تا این كه آن حضرت علیه السلام فرمان دهد آواز دهنده ای ندا كند: هر كس نیازی به مال داشته باشد بیاید، پس جز یك نفر هیچ كس از جای بر نمی خیزد. می گوید: من نیازمندم. می فرماید: نزد خازن مسؤول بیت المال برو به او بگو: مهدی به تو امر می كند كه به من مالی بدهی، هنگامی كه آن مرد نزد خازن می رود، او می گوید: جامه هایت را برگیر. و چون پول ها را به دامنش می ریزد، آن شخص پشیمان می شود و با خود می گوید: من طمعكارترین افراد امت محمدصلی الله علیه وآله هستم، آن گاه پول ها را برمی گرداند، ولی از او پذیرفته نمی شود و به او می گویند: ما آنچه داده ایم دوباره نمی گیریم. [37] .
[1] احتجاج: 284:2.
[2] كافي: 164:2.
[3] بحار الانوار: 119:52.
[4] كمال الدين: 650:2.
[5] كمال الدين: 542:2.
[6] سوره آل عمران، آيه 179.
[7] بحار الانوار: 222:52.
[8] سوره بقره، آيه 148.
[9] بحار الانوار: 223:52.
[10] الغيبة النعماني: 253.
[11] سوره شعرا، آيه 5.
[12] اسوره قمر، آيه 2.
[13] الغيبة النعماني.
[14] الغيبة النعماني: 264.
[15] الغيبة النعماني: 279.
[16] الغيبة النعماني: 148. مي گويم: از روايت ديگري كه آن نيز از غيبت نعماني آمده معلوم مي شود كه اين ندا پيش از خروج سفياني است. (مؤلف).
[17] الغيبة النعماني: 280.
[18] بحار الانوار: 274:52.
[19] سوره نحل، آيه 1.
[20] كمال الدين: 671:2.
[21] بحار الانوار: 290:52.
[22] الغيبة النعماني: 263.
[23] الغيبة النعماني: 267.
[24] بحار الانوار: 81:51.
[25] بحار الانوار: 378:52.
[26] الغيبة النعماني: 181.
[27] كمال الدين: 268:1.
[28] بحار الانوار: 306:52.
[29] بحار الانوار: 340:52.
[30] الغيبة النعماني: 313.
[31] الغيبة النعماني: 315.
[32] بحار الانوار: 361:52.
[33] بحار الانوار: 374:52.
[34] بحار الانوار: 7:53.
[35] بحار الانوار: 13:53. خبر ديگري نيز در آخر همين بخش در هدم بناهاي كفر و نفاق خواهد آمد. (مؤلف).
[36] بحار الانوار: 34:53.
[37] بحار الانوار: 92:51.